vrijdag 19 oktober 2012

35. COLUMN DE DOOD, LIEFDE, OPPOSITES ATTRACT, ONLY THE GOOD DIE YOUNG, PRIVÉ: Yin-Yang relatie

ONDERWERPEN: PRIVÉ - BEGRAFENIS - OPPOSITES ATTRACT

 

Het is goed zo

Van de week liep ik over de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Ik moest voor mijn eigen bedrijf wat foto’s maken en maakte meteen van de gelegenheid gebruik om het graf van de vrouw van een vriend van me te bezoeken die vorig jaar aan kanker overleed.
Ook dit was, net als met de jongen uit column 11, een drama. Een vrouw van nog maar 38 jaar jong en moeder van twee leuke kinderen: een zoon van negen en een dochter van zeven. In tegenstelling tot de jongen uit column 11 kende ik deze vrouw wel. Ik vond haar een schatje: altijd aardig, lief en belangstellend. Naar het einde toe bleef ze bewonderenswaardig positief en sterk. Vlak voor de zomervakantie overleed ze. Op een prachtige manier hoorde ik van mijn vriend. Blijkbaar voelde ze het aankomen want toen het bijna zover was, riep ze hem en de kinderen bij zich, gaf ze haar zoon en dochter nog een cadeautje, zei “Het is goed zo” en sloot haar ogen voorgoed. 
 

Opposites attract verhaal

Overbodig te zeggen dat het afscheid indrukwekkend en vooral emotioneel was. In een tent op het gras naast hun flat vond de herdenkingsdienst plaats. Met de prachtig door kinderen versierde kist in het midden.
Ik denk dat vrijwel niemand het droog hield tijdens de vele toespraken. Een studievriend van mijn vriend vertelde een mooi verhaal over zijn kijk op de relatie tussen het stel. Het bleek een klassiek voorbeeld van een Yin-Yang relatie. Zeg maar het “opposites attract” verhaal met alle voor- en nadelen. Het ene moment liepen ze met elkaar op een roze wolk en het andere moment probeerden ze elkaar er weer af te duwen.  
 

Chaoot

Ik ben zelf een chaoot, maar kijkend naar die vriend kan het altijd erger denk ik dan geruststellend. Zo liep ik jarenlang rond met een zakagendaatje aan een kettinkje richting achterbroekzak. Niet om stoer over te komen zoals sommigen dachten, maar om er snel dingen in op te schrijven voordat ik ze vergat. Inmiddels heb ik ‘m niet meer. Niet omdat ik “genezen” ben, maar omdat ook ik mee moet met de tijd: ik gebruik nu mijn mobiel daarvoor. Die ik dan uiteraard weer regelmatig vergeet mee te nemen…
Mijn vriend is nog erger. Die loopt bijvoorbeeld een jaar lang onverzekerd rond, omdat hij zijn inschrijvingsformulieren voor de ziektekostenverzekering steeds vergeet op de bus te doen. Zijn overleden vrouw was dus echter “the opposite”. Drie vriendinnen van haar illustreerden dat tijdens de herdenkingsdienst door te vertellen hoe ze jaren geleden met elkaar begonnen aan een reis door Zuid Amerika. Nee, zij hoefden zich nergens zorgen om te maken, want het werd al snel duidelijk dat hun vriendin de reis van top tot teen had voorbereid waarbij ze niets aan het toeval had overgelaten.
Ik moest glimlachen bij het verhaal. Ik dacht aan mijn vriend en stelde me voor hoe het zou zijn geweest als die twee samen naar Zuid-Amerika waren gegaan. Grote kans dat hij op het vliegveld alweer de bestemming was vergeten. Of dat hij bij het inchecken er achter kwam dat zijn paspoort al drie jaar verlopen was.
 

Only the good die young

Net als dat kinderen niet horen dood te gaan, geldt hetzelfde voor ouders van jonge kinderen. Maar helaas werkt het niet zo in het leven constateerde ik al eerder (zie column 11).
“Only the good die young” zong Billy Joel ooit. Een liedje dat overigens meer over lust gaat dan over iets diepgaands rondom de dood, maar dat terzijde. Ondanks dat ik niet in de titel geloof, hoop ik voor deze vrouw dat ik ongelijk heb. En dat er een goede reden is waarom het nu al haar tijd was. Ik kan er in elk geval geen bedenken.

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 
Foto: Tonko
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten